Bir Adım Geriden...

17 -18 Kasım 2012' de okulumuzda düzenlenen "21. Yüzyılda Ebeveyn Olmak - 1. Ebeveynlik Kongre"' sinde görevlerimden dolayı sunumlara giriş ve çıkışlar yapma olanağım oldu. Ancak bir kaç sunumu baştan sona izleyebildim... İki günün sonunda yorgun ama mutluydum... Bazen çok bildiğiniz, tanıdık gelen, bir yerlerde haklı olduğunuzu bildiğiniz ama tam da anlamlandıramadığınız durumlar vardır. En azından benim için çokça oluyor... Bu iki günde de birçok buna benzer durumun onayını almak, "ha iyi doğru yapıyormuşuz yahu" durumunu yaşamak gayet keyifli :)) Ne kadar işin içinde de olsam, psikolojik danışmanlıkta yapsam anne olmak başka bir ruh durumu getirdi bana... Onaylanmak istiyorum bazı durumlarda, ya da yalnız olmadığımı duymak, çocuktan sonra evlilik dinamiklerinin değişmesi ve yeniden uyuma dair birşeyler duymak, hatta buna dair paylaşım grupları oluşturmak bu o kadar iyi geliyor ki... Mehmet Sungur' un "Evlilik Dansı" sunumunda, yeni değil belki, ama evliliğe dair hoş anektoklar bulmak, Erdal Atabek hocamızı bir guru gibi dinlemek.. kafamı yoran değerler, değişen değerler, benim tanımımla yozlaşan bazı değerleri dinlerken ya sanki biri benim beynimdeki uçuşan sağdaki soldaki bilgileri derleyip toplamış ve toplayamadıklarımla tabi ki dile getiriyor duygusu yaşadım... ve çocuk yetiştirirken nasıl değerleri kazandıracağım düşüncesi... Bu esnada bir velimizin sorusu ve kafamdaki soruya paralellik taşımasının verdiği hoşluk... Çiğdem Kağıtçıbaşı hocamızın özerklik dönemini bu kadar mı iyi anlatır diye düşünerek ikinci kere keyifle dinlediğim anlar...Arada yapılan sohbetler... Çok çok hoştu :)
En son sunum Yankı Yazgan' ın dı. "Ebeveynliğin Bilimi Olur mu?" konusunda çok değerli, çok keyifli bilgiler paylaştı. Benim aklımda en çok kalan cümlesi ise:
NE İKİ ADIM GERİDEN, NE İKİ ADIM ÖNDEN, ÇOCUĞUN TAM BİR ADIM GERİSİNDEN TAKİP ETMELİ !
En azından benim aklımda kaldığı haliyle cümle böyleydi... Vardır elbet sebebi...